Czym jest poezja? Zadaję sobie to właśnie pytanie, które mnie troszkę nurtuje nie dając spokoju. Pisząc wiersze wyrażam swoje uczucia, najgłębsze emocje, które ujawniają się pod wpływem chwili, a jednak poezja jest gdzieś daleko ma to zapewne  związek z silnymi stanami emocjonalnymi, niepokojem, napięciem, które nie pozwala żyć? Nie wiem i nie chce mi się nawet o tym tak naprawdę myśleć, bo to nie ma żadnego sensu. Najlepiej otworzę nową stronę i napiszę parę wierszy w celu ukojenia swej duszy se zatracenie minie i pojawi się znów ta rozkoszna euforia? Pragnę z całego swojego serca poznać kogoś, kto op swoje silne uczucia nie myśląc o tym czy to jest poezja czy tylko myśli, bo dla Nas poezja jest czymś więcej niż tylko sztuką. Jest to chwila prawdy i możliwość spełnienia się w tak trudnym dla Nas życiu. Słowa nie są ważne, lecz nasze myśli, które  sukcesywnie uzewnętrzniamy by się od nich uwolnić. Ile jest osób,które mając silne stany emocjonalne biorą długopis i....piszą, piszą by zapomnieć o tych złych chwilach. TO jest właśnie metoda.Jesteśmy lepsi, mając bagaż doświadczeń, choć niemoc Nas dotyka.  Czując bliskość drugiej osoby można wiele niż w samotności, bo stres się nasila, a Nasz umysł się przesila....:)